‘Stan’ is heengegaan vlak voor Kerstmis. Hij heeft ons verlaten op zijn eigen wijze, plichtbewust en trouw, vol liefde voor zijn kinderen en Dominique en tegelijk met een twinkelend oog met een scheut humor.
Als iemand onder zijn vrienden een mens telt die 93 jaar oud kan worden, dan wordt zijn leven op een bijzondere manier verrijkt. Want geboren worden in 1926 betekent bijna een eeuw leven in een samenleving die op een ongekende wijze is veranderd. En Stan kon hierover onuitputtelijk vertellen. Met vuur verhaalde hij de bevrijdingsdagen van wereldoorlog II, hoe hij met soldaten van het Amerikaanse leger Antwerpen doorkruiste, en hoe hij smokkelde onder de ogen van de bezetter. En wanneer de herinneringen aan zijn reizen naar de weeskinderen in Flores, Indonesië, boven kwamen, kon hij weemoedig voor zich uitkijken…
Stan was voor onze VOC Kamer Antwerpen de laatste van de oude garde. Tot enkele maanden terug voerde hij minutieus de boekhouding, gaf raad aan zijn opvolgster en bleef achter de schermen alles stipt volgen. Vooral was Stan gelukkig in zijn vereniging. Hij reisde mee op de vele uitstappen. De laatste grote reis ging vorig jaar naar Ottobeuren in Beieren en haar barokke cultuursteden. We dronken het bier van de huisbrouwerij van het hotel. Want dat was Stan ook: de gedreven cultuurmens met tijd voor de goede tafel en het glas wijn.
Stan, het ga je goed! En Dominique, uw plaats in onze VOC is voorbehouden, zo blijft Stan nog bij ons.
Paul Koop voorzitter
20 december 2019
